کلبه کتاب

_ تعریفی نیست.. در همین حد بدون که رابطه ای باهاشون ندارم
با تعجب نگاهش کردم و گفتم:

_ یعنی قهری باهاشون؟
دوباره لبخندی هرچند کمرنگ روی لبهاش نشست؛ انگشتش رو تا نزدیکی دماغم آورد اما قبل از اینکه کاری کنه، 

دستش رو سریع عقب کشید و با جدیت گفت:
_ تقریبا
_ میخواستی چیکار کنی؟
_ هیچی..
_ دستتو چرا جلو آوردی پس؟

_ میخواستم دماغتو فشار بدم
_ چرا؟
_ چون یه لحظه مثل این دختربچه های مظلوم شدی

اخم کردم و با حرص گفتم: