کلبه کتاب

در یک حرکت محتوی کیف رو روی میز خالی کردم و با صدای رسایی گفتم

_ بچه ها کیف یکی بامن اشتباه شده!!
 این کیف مال کیه؟!

لحظه ای نگاهم افتاد به استاد که به دست به سینه به صندلی تکیه زده زده 

بود و با تاک ابرویی بالا داده خونسرد داشت نمایشی را که من راه انداخته بودم تماشا می کرد 

_ای وای خاک برسرم این دیگه چیه !!

گاهی چقدر سخت میشد مقابل خنده مقاومت کرد

رها کاند..وم رو با دو انگشتش وبا حالت چندشی تو هوا سفت گرفته بود وکمتر از چند ثانیه بعد از بهت بچه ها کلاس از خنده منفجر شد و نگاه خندان  من از گونه های سرخ رها که  همچنان شوکه  کاندم رو  سفت نگه داشته بود به سمت استادمون که مبهوت زده به کاند..م دست رها خیره شده بود نشست 

رگ گردنش چنان متورم شده بود که هرآن امکان می دادم پاره بشه و وقتی با سنگینی نگاه من ،نگاهش رو نگاه من نشست لحظه ای از نگاه غضب آلودش کپ کردم.اما صورتم چیزی نشون نداد و چشمکی ریز تحویلش دادم 

جوووون مال هرکیه بچه ی باعشقی بوده 
 
صدای فرشاد اتصال نگاهمون رو قطع کرد 
_اره دیوس هرکیه دست به کاره نه مثل ما دست به گلنار

احمد با خنده در جواب نصفه کاره ی نیما گفت 
_حاجی از طرف خودت حرف بزن