کلبه کتاب

رها:باشه........خب دریا بزرگمهر.......وااای دریا توهم قبول ش دی 

 

دریا ی ه ج یغ از سر خوشحال ی زد و پری د تو بغلم منم بِِغلش کردم........دوسه دق یق ه بعد از تو بغلم اومد ب یرو ن و کامپ یوتر نگاه کرد ودهنش باز موند منم نگاهی کردم و پق ی زدم زی ر خنده و با لحن خودش گفت م 

 

رها:خاک تو سرت کنن تو که تهران قبول نش د ی 

 

دریا برگشت سمت من و ی کی زد تو سر م 

رها:هووو وی وحشی چته تو حالا انگار چی شده خب می ر یم  شیراز دانشگاه دیگ ه 

 

دریا ناامی د نشست سر تخت و گف ت 

 

دریا:مگه به همی ن آسون یه آخه مامانم چی بابام چی هان ؟ 

 

رها:مطمئنم اوناهم قبول میکنن......اصلا یه چیز ی زنگ بزن واسه شام بیا ن اینجا من خودم بهشون  میگم 

 

دریا:نه بابا خودم بهشون میگم توهم الک ی م یوفت ی تو زحمت 

 

رها:نه بابا زنگ بز ن 

 

شونه ا ی بالا انداخت و گف ت 

 

دریا:باشه 

 

گو شیش رو برداشت و زنگ زد به مامانش منم رفتم پایین پیش مامان و بابا........ 

 

خودم و مظلوم کردم و با یه چهره نگران نشستم جفتشون که اگر این خبر رو دادم حداقل دلشون واسم بسوز ه بابا:چی شده دخترم ؟ 

 

یه نگاه به بابام کردم و ی ه پو فی گفتم دوباره سرمو انداختم پایین 

 

مامان:ای خاک تو سرت دانشگاه قبول نش دی نه؟من میدونستم که از همون اولم از تو آ بی گرم نمیشد 

 

رها:ماماااان قبول شدم و لی.... . 

 

بابا:ولی چی بابا؟ 

 

رها:ولی تهران نه