کلبه کتاب

سرش را کج میکند و صدای شکستن قلنجش وهم انگیز است
-همین وسط از وسط جرت میدم...

مردک احمق به گریه می افتد
-خـ...ـانم تورو قران بچه دارم... زنم پا به ماهه بزار برم... تورو خدا

نوچی میکشد و کلافه میتوپد
-بگیرش ازین ** عوضیه

به طرف ماشین میرود.

مرد را سفت میچسبم صدایش را میشنوم از پشت سر
-تو ماشینشه... زبون ادمی زادی که حالیش نمیشه

خودش را تکان میدهد و به التماس می افتد
-تورو خدا... خانم ** خوردم... تورو قران... منو میکشن...

بیشتر به دیوار میچسبانمش
-پیدا کردیش رها؟

فریادم از زور حرص است...
حرصی ک این روز ها از آن مرد نفرت انگیز میخورم...

«فریان اصلان نسب» 
مردی به شدت مرموز خونسرد...

-پیداش کردم...ایول!!
ولش که میکنم، با صورت به زمین میخورد.

به سمت رها میروم و برگه ها را از او میگیرم.
فلشی که در دست دارد توجه‌ام را جب میکند
-این چیه؟

شانه ای بالا می اندازد
-چمیدونم روش نوشته مدرک.