کلبه کتاب

هوای سرد زمستون توی پوست و گوشتم نفوذ کرده و از سرما میلرزیدم.
حتي اون لحاف پشمی هم نمیتونست گرمم کنه. 

از ترس نمیتونستم تکون بخورم.
صدای پارس سگا از بیرون انباری رو شبیه خانه ارواح ترسناک میکرد.

ساعت پنج و نیم بود که ساعت رو  از حالت کوک در آوردمش و از جام بلند شدم. 
باید میرفتم آشپزخونه تا اولین روز کارم رو شروع کنم.
بدنم رو به انجماد بود و حرارت بدنم هر لحظه پایین تر میومد.کاش میشد یکم بخوابم. 
وارد آشپزخونه که شدم مریم خانوم که گل گلدون ها رو شارژ میکرد گفت:
-بیا اینجا دختر
باید صبحانه آقا رو آماده کنی
حمیده بهت کمک میکنه
 اول باید قهوه درست کنی،بلدی؟
سرم رو بالا انداختم:
-نه!

صبحانه ای رو که به کمک حمیده درست کرده بودم رو توی چرخ دستی گذاشتم و به طرف در راه افتادم که مریم گفت:
-اقا صبحا یکم بد خلقه 
حواست به رفتارت باشه

سرم رو به علامت باشه تکون دادم و از پله های سنگی بالا رفتم.
عمارتی به اون بزرگی و قشنگی صاحبی داشت که قلبش مثل همین پله ها سنگی و سخت بود.
هر چند حق داشت.
خواهرش،هم خونش،عزیز ترینش رفته بود زیر خروار ها خاک.
من به خاطر برادرم زندگیم رو قمار کردم و اون برای خون خواهرش دست گذاشت روی گلوی من.