بی پروا بودنش باعث بالا و پایین شدن هورمان‌های زنانه‌ام می‌شد اما نه... الان زمانش نبود!

با لبخندی آرام تنم را میان دست‌هایش جابه‌جا کرده و با اشاره‌ای به ساعت گفتم:

- باید بری سرکارت عزیزم، دیرت میشه ها!

دندان روی هم ساباند و چانه‌ام را میان انگشت‌هایش گرفت و پر از خشونت لب زد:

- الان که در رفتی، میخوام ببینم شب چطوری از زیرم در میری کوچولوی من!

تمام جانم از هیجان نبض میزد و با این حال چیزی به روی خودم نیاوردم!

نمیخواستم تا زمانی که از حامله نبودنم مطمئن نشدم، میانمان رابطه‌ای شکل بگیرد.

قباد به ارامی از تنم فاصله گرفت و بعد از بوسیدن پیشانی‌ام، شروع به گفتن توصیه‌های لازمش کرد:

- تا وقتی که کار واجبی نداشتی از اتاق بیرون نرو تا من بیام، باشه خانمم؟

میترسید دوباره زخم و کنایه‌های مادرش داغ دلم را تازه کند، پلک روی هم نهاده و برای اطمینان خاطرش گفتم:

- چشم هر چی تو بگی!

روی چشم‌هایم را بوسید و به ارامی لب زد:

- قربون چشمات دلبر خانم!

تمام جانم به شوق افتاد و امیدوار بودم امروز خبری که سه سال منتظر آن بودم را بشنوم و شاد‌ی‌ام تکمیل شود!