"️"



از20سالگیم واردکارپلیسی شدم و بعداز11سال به اجبار کارمو ول کردم شاید اگه اون مأموریت نبودومن‌ تیر نخورده بودم الان هنوزم به کارم ادامه میدادم.

ازفکرکردن دست کشیدم و بعدازتعویض لباسام یه دستی به سروروی‌ خونه کشیدم و ناهار ماکارونی درست کردم.

برای خودم یه قهوه درست کردم و مثل همیشه توی بالکن نشستم،هوای تهرانم روزبه روز داشت آلوده تر میشد توی همین فکرا بودم که گوشیم زنگ خورد،شماره ناشناس بود اماتماسوکه وصل کردم یه صدای کاملاً آشنا پیچید توی گوشم:

_به به پارسال دوست امسال آشنا
+تک خنده ای کردم و گفتم:علیک سلام
_برو بابامن چی میگم تو چی میگی،بی معرفت یه سراغی نگیری ازم یه وقت
+نه اینکه خودت روزی 20بارزنگ میزنی به من
_داداش من شمارتونداشتم،الانم از بچه ها گرفتم
+خب منم مثل تو عرفان.

عرفان صمیمی ترین دوست من توی دوران سربازیم محسوب میشدوقتی من پلیس شدم دیگه زیادخبرنداشتم‌ ازش.

_خب داداشم چیکارمیکنی،باپلیس‌ بودن چطوری؟
+والااگه بگم بیکارم باورت میشه؟چندماهی هست ازکارم استفا دادم.
معلوم بودکه جاخورده چون با صدایی ک بهت زده بودگفت:پسرتوکه‌ عشق پلیس شدن داشتی چی شدیهو؟