_یه ما پیش وقتی برای قرار داد شرکت رفتم سوئد هیچ مشکلی نداشتی ... بیشتر از بیست روز من اینجا نبودم چطور نترسیدی ؟  
 
خیره نگاهم کرد که با اخم گفتم :  
 
_ فکر میکنی نمیدونم بعضی شبا اصلا نیوندی خونه 
؟ و بعضی اقات هم برای چند شب پیدات نبود ؟  
 
رنگ از روش پرید و خواست چیزی بگه که گفتم:  
 
_ منو خر فرض نکن ... من امارتو دارم و میدونم چکار میکنی ... ولی حیف نفهمیدم خونه کی بودی که به زودی میفهمم  
 
از ترس چیزی نگفت که منم با اخم سوئیچ ماشینمو برداشتم و رفتم بیرون .. سوار ماشینم شدم و رفتم سمت امیر چون قراره با ماشین من بریم  
 
عسل فکر میکنه من نمیدونم اون چجور ادمیه ... برای اینکه بفهمم واقعاً خونه بود یا نه کافیه یه حرفی بزنم مثل حرفی که چند دقیقه پیش زدم  
 
من اصلا به فکرش نبودم ولی تا یه چیز الکی گفتم با رنگ پریدگی صورتش و خشک شدن و ساکت 
شدنش فهمیدم حرفایی که از خودم در اوردم واقعیت داره  
 
خیلی اعصابم بهم ریخته بود ... یعنی وقتی من سفر بودم اون کجا میموند که شبا نمی امد خونه ؟  
 
وقتی رسیدم خونه امیر زود سوار شد و گفت :  
 
_ صبح بخیر داداش  
 
_ صبح بخیر  
 
_ چرا باز اخمات تو همه..  چیزی شده  
 
_ امیر وقتی من سوئد بودم به خونم سر نزدی ؟  _ نه والا گفتی عسل خونس دیگه من نرفتم  
 
_ جنده پدر سگ  
 
_ چی شده مگه ؟  
 
_ تازه یه بحثی بینمون پیش امد منم الکی گفتم وقتی سوئد بودم تو شبا نمی امدی خونه و از این حرفا ... 
یهو رنگش پرید  
 
_ وااا نگوو ... تا این حد ادم بی شعوریه ؟  
 
_ اره از این حد هم بیشتر ... معلوم نیس شبا کدوم گوری می موند  
 
_ والا چی بگم ... تقصیر خودته  
 
_ فکر کردم ادمه ... دختری که دست سعید باشه اینه دیگه ... من نباید دلم به حالش می سوخت  
 
_ ولش دیگه تو که حرفاتو باهاش زدی صیغه رو باطل کن بگو بره رد کارش  
 
_ بهش گفتم .. قرار شد تا وقتی که صیغه تموم شه بمونه  
 
_ سیوان دیوونه شدی ؟ میگفتی الان بره دیگه  
 
_ خب نگفتم