᯽━─━─‹ ›─━─━᯽
               ᖘᥲɾ੮Ꭵ Һο੮


تـ...و از کی اینجایی؟

از وقتی که صدای گریه هات آرامشمو بهم زد.

- ی...یعنی تمام حرفامو شنیدی؟

- بلند حرف میزدی وگرنه قصد شنیدن نداشتم.

نگاهی به تیپش انداختم، به این بچه مایه دارا میخورد، کت و شلوار شیکی هم تنش بود.

- از عروسی فرار کردی؟

متعجب گفت:
- چی؟ چطور!

- آخه لباس دومای تنته، فکر کردم از عروسی فرار کردی!

ابرویی بالا انداخت:
- مگه هرکی کت و شلوار پوشیده دوماده؟

- نمیدونم، لابد اشتباه کردم.

سری تکون داد.
- نه بابا عروسی فامیلامونه، حوصلشون رو نداشتم جیم زدم.

خندیدم.
- من که آرزومه فامیل داشته باشم ولی حتی یه دونه هم ندارم.

- همون نداری که دلت میخواد، برو خداراشکر کن نداری وگرنه روزی صدبار اینجا خـ...ودکـ...شی می کردی.

              ᖘᥲɾ੮Ꭵ ɦο੮
᯽━─━─‹ ›─━─━᯽