کلبه کتاب

بهش چی میگفتم؟
بابات تورو نخواست؟
یا چی؟
اصلاً آیهان قبولش میکرد؟
وقتی به خودم اومدم صورتم غرق اشک بود؛اصالً 
نفهمیدم کی گریه کردم.
اما من قول داده بودم نذارم بچم سختی بکشه.
دستمو گذاشتم رو شکمم :
-الهی مادر فدات شه قول میدم همه جوره پات وایسم.
دلم گرفته بود زنگ زدم رستا و یکم باهاش درد و دل 
کردم.اونم مثلِ همیشه به حرفام گوش داد و دلداریم 
داد.بعد از خدافظی،بلند شدم پله ها رو رفتم پایین
که دیدم زنعمو تو آشپزخونست.