کلبه کتاب

هدیـــــه

کشتن...؟

صداها در سرش چرخ میخورد...
کشتن...
تیر اندازی...
بنگ...
و بعد
مرگ...

نفسش را حبس میکند و دیگر نمی ایستد...
دیگر خونسردی کار ساز نبود
حتی دیگر خشمش با مشت زدن هم خالی نمیشد..

**

ماشین را نگه میدارم و پدرم را میبینم.
شانه هایش خمیده است و برگه ای در دستش.

از ماشین پیاده میشوم و به طرفش قدم بر میدارم
-بابا

با شتاب بر میگردد و به سمتم می آید
-بیا دخترم که بیچاره شدیم... داداشتو گرفتن میگن ادم کشته... میگن با چاقو زده یارو رو نفله کرده... چیکار کنم خدا...

اخم میکنم و اب دهانم را قورت میدهم
-باباجان درست بگو چی شده

دستم را میگیرد و به طرف درب کلانتری میگشد
-بیا خودت ببین باباجان، بیا... بیا که عصای دستم رفت!!

تند هم قدمش میشوم.
نگرانم و این از عرق کردن دستانم معلوم است.
بعد از تحویل دادن موبایلم پا به داخل میگذارم و...
میبینمش.

با موهایی ژولیده و دستانی خونی.
او واقعا آدم کشته؟

چشمانم را گشاد میکنم و به طرفش می‌دوم
-داداش...

تا به حال اینگونه خطابش نکردم... اصلا از ان وقت ها دیگر صدایش نزدم.

جلوی پاهایش زانو زده و لب میزنم
-چی شدی تو داداشم... ها؟چیکار کردی؟